Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

ΞΕΦΡΑΓΟ ΑΜΠΕΛΙ....


   Καλησπερα καλησπερα αν και αρκετο καιρο μελος του εν λογω  μπλογκ δεν μου δοθηκε η ευκαιρια να εκθεσω τις αποψεις μου,ο λογος ειναι απλος:ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ.Η διαδικασια αυτη απασχολησε το μυαλο μου και δεν το αφησε να δεχθει ερεθισματα τα οποια θα γεννουσαν προβληματισμους  και οι οποιοι θα αποτυπωνονταν σε αυτην την γωνια του κυβερνοχωρου.Ωστοσο η αφορμη δοθηκε απο ενα τραγικο λαθος της κατα τα αλλα "ευηποληπτης"το οποιο μου εφερε στο μυαλο την σαρκαστικη ,κατα το δοκουν, εννοια "ελληνικο πανεπιστημιο

   Η εικονα την οποια παρουσιαζει το ελληνικο πανεπιστημιο εμφανιζεται στον νεοεισαχθεντα φοιτητη απιο την στιγμη που θα περασει το κατωφλι της σχολης του.Δεκαδες αφισες γαλαζιου πρασινου και κοκκινου χρωματος οι οποιες ευαγγελιζονται την προοδο και την ανατροπη κοσμουν τους τοιχους ολων των σχολων και κατω απο αυτες νεοι και νεες με την φραπεδια ανα χειρας ταζουν λαγους με πετραχειλια και γινονται παπαγαλακια κομματικων αποψεων και συμφεροντων.Η πρακτικη αυτη εισαγει στον χωρο της ανωτατης εκπαιδευσης τον καταστροφικο συνδικαλισμο την λαμογια και τα διαπλεκομενα τα οποια κυριαρχουν στο πολιτικο στερεωμα της ψαροκωσταινας.Βεβαια οπως  η γαγγραινα εξαπλωνεται σε ολο το σωμα και δεν μενει μονο σε ενα μερος ετσι και η σηψη βρισκεται σε καθε τομεα του ελληνικου πανεπιστημιου.Γραμματεις(και Φαρισαιοι)οι οποιο αποτελουν τον ορισμο του βυσματια αν και θα επρεπε να βοηθουν και να διευκολυνουν τους φοιτητες(το λιγοτερο που οφειλαν να κανουν)οχι μονο δεν το κανουν αλλα στα αιτηματα των φοιτητων απαντουν με αγενεια αργοπορια ενω δεν ειναι λιγες οι στιγμες που υποπιπτουν σε τραγικα λαθη που μπορουν να ζημιωσουν τον φοιτητη.Αξιζει βεβαια να πουμε εδω οτι το ωραριο εργασιας τους δεν ξεπερνα τις 4 ωρες παρολο που εχουν τον μισθο ενος δημοσιου υπαλληλου(πραγμα το λιγοτερο προκλητικο αυτην την εποχη).Οπως ομως λεει και ο θυμοσοφος λαος μας το ψαρι βρωμαει απο το κεφαλι και οι πρακτικες αυτες αποτελουν πταισματα μπροστα στην ασυδοσια και τον νεποτισμο των πρυτανεων και αλλων υψηλα ισταμενων πανεπιστημιακων.Ας θυμηθουμε μονο την περιπτωση της παντειου οπου χρηματα προς οφελος τον φοιτητων ειχαν σπαταληθει σε ferrari και ακριβα ειδη υγιεινης αλλα και την"ταπεινη"κοινωνικη θεολογια η οποια αποτελουσε στεκι μπατζανακηδων και κουνιαδων.Αλλα δεν ειναι μονο αυτα που εν τελει φανηκαν πολλα ιδρυματα ακομα αν και παρουσιαζουν πλεονασμα οι εγκαταστασεις  τις οποιες διαχειριζονται παρουσιαζουν σημαντικοτατες βλαβες και ελλειψεις .Που λοιπον πανε τα λεφτα??ο νοων νοειτο.....

   Και φυσικα στην κορυφη ολων αυτων.....το ασυλο.Αν και προσωπικα δεν ειμαι κατα του ασυλου θεωρω οτι υπαρχουν καποιες ενστασεις.Προσωπικα τασσομαι υπερ της ελευθερης διακινησης των ιδεων  και θεωρω οτι αυτη πρεπει να εξασφαλιστει ομως δεν θεωρω οτι το ασυλο εξυπηρετει ουσιαστικα αυτον τον σκοπο.Και εξηγω,μια απο τις ερμηνειες του νομου ειναι και η ιστορικη αν εξεταστει υπο αυτο το πρισμα το ασυλο τοτε βλεπουμε οτι οντως την περιοδο θεσπισεως του υπηρχε αναγκη να προφυλαχθει το δικαιωμα της ελευθερης διακινησης ιδεων.ΟΜΩΣ απο την στιγμη που ζουμε σε μια κοινωνια οπου η ελευθερια λογου και διατυπωσης ιδεων ειναι συνταγματικα κατοχυρωμενη(αρθρο 14παρ1συντ) το ασυλο κρινεται ως μη απαρραιτητο.Ετσι λοιπον η χρηση του ασυλου περιοριζεται στην προστασια αντιεξουσιαστων, παρανομων και βανδαλων στην προστασια της παραγωγης μολοτωφ καθως και ως μανδυας προπαγανδιστικων πραξεων οπως ειδαμε προσφατα.Το ασυλο λοιπον παρακωλυει την ακαδημαικη λειτουργια οταν χρησιμοποιειται με ενα απο του παραπανω τροπους χωρις ωστοσο να συμβαλλει ουσιαστικα στην ελευθερη διακινηση των ιδεων!!!!!!!!!!

   Καποιοι σοφοι ανθρωποι λενε πως η παιδεια αποτελει τον καθρεφτη της κοινωνιας αν λοιπον η ανωτατη εκπαιδευση παρουσιαζει αυτην την εικονα τοτε τα λογια για την κοινωνια μας περριτευουν.....Καλο σας ξημερωμα.....


Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

Αναζητώντας Αλήθειες στα Άχυρα



Είναι ένα απ' αυτά τα βράδια που σίγουρα όλοι έχουμε ζήσει. Χαμένος στις σκέψεις μου με φάρμακο μια μπύρα,αναζητώντας αλήθειες που δε βρίσκονται. Αναρωτιέμαι τι είναι αληθινό στις μέρες μας. Η ιδεολογία και τα πιστεύω του καθενός; Αρχίζω να πιστεύω ότι ελάχιστοι είναι πλέον αυτοί που για μια ιδέα θα έδιναν όλο τους το "είναι" κι ας μην την έβλεπαν ποτέ να πραγματοποιείται. Γιατί δυστυχώς,ζούμε σε μια κοινωνία μαθημένη στο αραλίκι,γεμάτη από φραπεδοφόρους,άμυαλους φοιτητές που τους πλασάρουν για ιδανικά το χρήμα,τη φήμη,την καριέρα ακόμα κι αν χρειαστεί να πατήσουν επί πτωμάτων για να τ' αποκτήσουν. Κυριαρχεί ο γαμημένος ωχαδερφισμός,αφήνοντας ο ένας τον άλλο να βγάλει το ρημάδι το φίδι απ' την τρύπα και εντέλει παραμένει άθικτο.
Σειρά έχουν τα όνειρα του καθενός,τα οποία όσο μεγαλώνεις συνειδητοποιείς ότι ολοένα και απομακρύνονται από 'σένα,απογοητεύοντας τον ίδιο τον εαυτό σου μέρα με τη μέρα,νιώθοντας αναπηρία που ξέμεινες στις τελευταίες θέσεις στο κυνήγι του. Αληθινοί όμως παραμένουν αυτοί που συνεχίζουν να τα επιδιώκουν,δίνοντας μάχη καθημερινώς,προσκολλημένοι στο στόχο τους αγνοώντας τον κάθε μαλακισμένο φορέα που προσπαθεί να τους αποπροσανατολίσει
Αληθινά μένουν τα αισθήματα σου; Που καθημερινά προσπαθείς να ξεσπάσεις ,να διώξεις ό,τι σε βαραίνει,θέλοντας να ουρλιάξεις,να βρίσεις ώστε να μπορέσεις επιτέλους να κοιμηθείς ήσυχος τα βράδια,ήρεμος χωρίς τύψεις,ενοχές και έγνοιες. Σα να μην έφταναν αυτά περιτριγυρίζεσαι από ένα μάτσο υποκριτές,ψεύτες,δήθεν,γλείφτες καθιστώντας σε ανήμπορο να εμπιστευτείς,να πιστέψεις στις ανθρώπινες σχέσεις,στις υποσχέσεις...Καθιστώντας σε ανήμπορο να ελπίζεις.

Κι όμως,αναπνέω,πιστεύω σε μια ιδέα που ποτέ δεν εξήγησα στον εαυτό μου,συνεχίζω να ονειρεύομαι μέσα σε μια απ' τις πιο δύσκολες φάσεις της μέχρι τώρα ζωής μου,ελπίζοντας,ζώντας,προσπαθώντας να διακρίνω κι όχι να κρίνω τους ανθρώπους και να αποφεύγω τους "γυάλινους" ψευτοχαρακτήρες. Και επιτέλους κοιμάμαι ήρεμος,χωρίς τύψεις κι ενοχές,προσπαθώντας να βελτιώνω τον εαυτό μου και να 'μαι περήφανος για το άτομο που έχω απέναντι μου στον καθρέπτη.

ΥΓ1.Ευχαριστώ το μπλογκ που μου κράτησε συντροφιά αυτό το βράδυ της Τετάρτης,ώρα μία παρά και μου έδωσε την ευκαιρία να ξεσπάσω.

ΥΓ2.Το κείμενο αυτό είναι αφιερωμένο σ' όλους αυτούς τους "καρεκλάτους" που ελπίζω να τους ζώνουν τα φίδια.

Καληνύχτα...

Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011


Και έτσι όπως κάθεσαι και επιθυμείς να ανοίξεις την τηλεόραση, πας να κάνεις την κίνηση και εν τέλει το σκέφτεσαι. Διότι λες "τώρα τι θα δω,και αυτό που θα δω είναι το αναμενόμενο ή υπάρχει καμιά ελπιδοφόρα εξέλιξη στα σκατά που συμβαίνουν εδώ και μέρες και κυριολεκτικά μας έχουν καταποντίσει; " Προφανώς και αναφέρομαι στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Αίγυπτος που απ' όσο φαίνεται θα την ταλανίζει για καιρό ακόμα. Από την μία, ευτυχώς που υπάρχει ακόμη ανθρώπινη συνείδηση και ορισμένα άτομα ξύπνησαν και εναντιώνονται σε όλα αυτά που απειλούν καιρό τώρα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες τους,σχετικά με την τυραννική διακυβέρνηση του Χόσνι Μουμπάρακ. Από την άλλη, για πόσο ακόμα οι οικογένειες θα θρηνούν τους δικούς τους και θα μετράνε όλο και λιγότερα μέλη στις οικογένειες τους; Δηλαδή πρέπει αντί να εκσυγχρονιζόμαστε σαν κοινωνία και να βελτιώνουμε τις αντιλήψεις μας, να γινόμαστε έρμαια των επιθυμιών των ανωτέρων μας και να μας εκμεταλλεύονται βάσει των δικών τους θέλω; Πόσα χρόνια πίσω να πάω και να θυμηθώ μια παρόμοια κατάσταση σαν και αυτή της Αιγύπτου..οι άνθρωποι ζούνε ένα δεύτερο Πολυτεχνείο για να μπορούνε αύριο να κυβερνώνται από κάποια άτομα που να επιζητούν το καλύτερο δυνατό για την χώρα αυτή. Δεν τίθεται θέμα πλέον. Καταστρεφόμεθα. Να λάβω υπόψη μου κιόλας τα γεγονότα της Νομικής σχολής, όπου απήυδησαν οι άμοιροι οι μετανάστες,μα ήταν κάπως λάθος με το όλο θέμα της εξεταστικής που συνέπεσε. Θεωρώ ότι χάνονται οι ισορροπίες. Στο χάος, εκεί μας οδηγούν τα κόμματα με τις επί τω πλείστον ανούσιες πράξεις τους και επέρχεται σιγά σιγά η αναρχία. Καλύτερα. Αν καταργηθεί και το πανεπιστημιακό άσυλο τότε ας ψηφίσουμε και ως πολίτευμα την χούντα για να ολοκληρωθεί το γαμημένο αυτό show που μας προσφέρουν τα μίντια και οι πολιτικοί. And this my friend, is what they call "we should be ashamed of ourselves".

Τα σέβη μου.....


Ακολουθεί αναδημοσιευμένο άρθρο της καθημερινής στήλης του Δημήτρη Δανίκα "Στήλη Άλατος",ο οποίος έχει άποψη και δεν αναλώνεται σε βερμπαλισμούς και μπαρούφες.Διαβάστε το αξίζει:

Ασυλο είπατε; Φυσικά. Ασυλο στην αυθαιρεσία. Ασυλο στον χαβαλέ. Ασυλο στην εγκληματικότητα. Ασυλο στα ναρκωτικά. Ασυλο σε καθετί που ουδεμία σχέση έχει με γνώση, γράμματα, διάλογο, έρευνα, φιλοσοφία, τεχνολογία, αναζήτηση. Σε οτιδήποτε συνιστά Κουλτούρα, Παιδεία, καθημερινό Πολιτισμό. Είτε το θέλουν είτε δεν το θέλουν εχθροί του ασύλου είναι όλοι αυτοί που με ιδεολογικές μπαρούφες στηρίζουν τους εισβολείς των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Με ένα λόγο, το μπάχαλο που κάθε λίγο και λιγάκι συντελείται στα Πανεπιστήμια μετατρέπει ακόμα και τον αριστερό σε οπαδό της Εισαγγελίας και της Αστυνομίας. Μπράβο Τσίπρα. «Γαία πυρί μειχθήτω» και «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Καθετοποιημένη η βιομηχανία Ασύλου. Γιατί αυτού του τύπου η ασυλία πορεύεται με την άλλη, την ανώτερη της εξουσίας. Ασυλο στην ατιμωρησία. Ασυλο στη φοροδιαφυγή. Ασυλο στο πολιτικό μαύρο χρήμα. Ασυλο στη διαπλοκή. Ασυλο σε όσους ευθύνονται γι΄ αυτή την απροσμέτρητη οικονομική καταστροφή. Ασυλία παντού. Στις συντεχνίες. Στην οικογενειοκρατία των καθηγητών. Στους ελεύθερους επαγγελματίες που αρνούνται να αποδώσουν ΦΠΑ. Στους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές. Στην τηλεοπτική ανθυποκουλτούρα. Αποτέλεσμα; Ο φτωχός πληρώνει τους φοροφυγάδες. Ο μεροκαματιάρης τα σκουπίδια της τηλεόρασης καταναλώνει. Τα κορίτσια των πολυκαταστημάτων και των 600 ευρώ, με πρόωρη από την ορθοστασία φλεβίτιδα, πληρώνουν τα σπασμένα της απεργίας των μέσων μαζικής μεταφοράς. Ο αδέκαρος φοιτητής πληρώνει το κλείσιμο της Σχολής. Ο μισθοσυντήρητος του ιδιωτικού τομέα παρέα με τον συνταξιούχο πληρώνουν τα σπασμένα της καταστροφής. Ετσι αυτό που στα λόγια και στις ιδέες εμφανίζεται ως αριστερό και προοδευτικό, στην πράξη βάζει πλάτες για ακόμα σκληρότερα μέτρα των πάσης φύσεως καρχαριών. Η διαστροφή των εννοιών. Η αντιστροφή των αξιών. Η στρέβλωση των ιδεών. Ολοι αυτοί της ασυλίας φοβάμαι ότι στρώνουν μαζί το κόκκινο χαλί για την επέλαση μιας ακόμα πιο ακραίας δεξιάς, σχεδόν φασιστικής κυριαρχίας!