Και έτσι όπως κάθεσαι και επιθυμείς να ανοίξεις την τηλεόραση, πας να κάνεις την κίνηση και εν τέλει το σκέφτεσαι. Διότι λες "τώρα τι θα δω,και αυτό που θα δω είναι το αναμενόμενο ή υπάρχει καμιά ελπιδοφόρα εξέλιξη στα σκατά που συμβαίνουν εδώ και μέρες και κυριολεκτικά μας έχουν καταποντίσει; " Προφανώς και αναφέρομαι στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Αίγυπτος που απ' όσο φαίνεται θα την ταλανίζει για καιρό ακόμα. Από την μία, ευτυχώς που υπάρχει ακόμη ανθρώπινη συνείδηση και ορισμένα άτομα ξύπνησαν και εναντιώνονται σε όλα αυτά που απειλούν καιρό τώρα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες τους,σχετικά με την τυραννική διακυβέρνηση του Χόσνι Μουμπάρακ. Από την άλλη, για πόσο ακόμα οι οικογένειες θα θρηνούν τους δικούς τους και θα μετράνε όλο και λιγότερα μέλη στις οικογένειες τους; Δηλαδή πρέπει αντί να εκσυγχρονιζόμαστε σαν κοινωνία και να βελτιώνουμε τις αντιλήψεις μας, να γινόμαστε έρμαια των επιθυμιών των ανωτέρων μας και να μας εκμεταλλεύονται βάσει των δικών τους θέλω; Πόσα χρόνια πίσω να πάω και να θυμηθώ μια παρόμοια κατάσταση σαν και αυτή της Αιγύπτου..οι άνθρωποι ζούνε ένα δεύτερο Πολυτεχνείο για να μπορούνε αύριο να κυβερνώνται από κάποια άτομα που να επιζητούν το καλύτερο δυνατό για την χώρα αυτή. Δεν τίθεται θέμα πλέον. Καταστρεφόμεθα. Να λάβω υπόψη μου κιόλας τα γεγονότα της Νομικής σχολής, όπου απήυδησαν οι άμοιροι οι μετανάστες,μα ήταν κάπως λάθος με το όλο θέμα της εξεταστικής που συνέπεσε. Θεωρώ ότι χάνονται οι ισορροπίες. Στο χάος, εκεί μας οδηγούν τα κόμματα με τις επί τω πλείστον ανούσιες πράξεις τους και επέρχεται σιγά σιγά η αναρχία. Καλύτερα. Αν καταργηθεί και το πανεπιστημιακό άσυλο τότε ας ψηφίσουμε και ως πολίτευμα την χούντα για να ολοκληρωθεί το γαμημένο αυτό show που μας προσφέρουν τα μίντια και οι πολιτικοί. And this my friend, is what they call "we should be ashamed of ourselves".