Καλησπέρα,να μας ζήσει ο νέος ιστότοπος λοιπόν και φτου μην μας το ματιάσουν. Πλησιάζει εξεταστική και υπάρχουν πολλά ερωτήματα που απασχολούν το φτωχό μυαλό μου. Μάλλον απασχολούν και πολλούς άλλους αν λάβω υπόψη και τα σχόλια φιλικών και συγγενικών προσώπων. Αναρωτιέμαι πώς υπάρχει πιθανότητα να περάσουμε επιτυχώς το πρώτο εξάμηνο. Και βάζω ένα πλάνο στο μυαλό μου για να πραγματοποιηθεί ο στόχος αυτός. Όμως οι μέρες περάσανε και άξαφνα παρατηρώ πως τα βιβλία και οι σημειώσεις κάνουν πάρτυ μέσα σε μια σακούλα κάπου κάτω από το γραφείο. Μα είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό στην πλειοψηφεία των φοιτητών; Το γεγονός αυτό ίσως απορρέει από το καταπιεστικό πρόγραμμα γύρω από το οποίο έχεις φτιάξει την ζωή σου την περίοδο της τρίτης λυκείου. Και σου βγαίνει όλο στο πρώτο εξάμηνο αβίαστα. Βέβαια η αμαρτία είναι ακόμα πιο γλυκιά όταν αποτελείς μέρος του φοιτητικού συνόλου της Πάτρας. Τι να πρωτοκάνει κανείς δηλαδή..Ζεις στον αγγελικά πλασμένο κόσμο σου,νιώθεις τα χρωματιστά σύννεφα να σε περιτριγυρίζουν και ξοδεύεις τον χρόνο σου κάνοντας σχεδόν..τίποτα. Την θέση της οποιαδήποτε μιζέριας έχει πάρει πλέον η ψυχαγωγία,η ανούσια διασκέδαση,ο ύπνος,το delivery. Μιλάμε για ένα προσωπικό patradise! Ώρες ώρες σκέφτεσαι και απορείς: Είναι αλήθεια όσα συμβαίνουν; Κι όμως αφήνεσαι,το απολαμβάνεις και κάνεις δημιουργικά πράγματα με την φαντασία σου ελεύθερη,αποκομμένος από τους λογικούς συνειρμούς. Με λίγα λόγια αυθόρμητη δράση. Πέρα από την χλιαρή,γεμάτη υποχρεώσεις και αδιάφορη πολλές φορές ζωή των γύρω σου. Και σταδιακά επιβιώνεις σε έναν δικό σου κόσμο,εντάσσεσαι στο κοινωνικό σύνολο,στον κόσμο του αύριο. Εν κατακλείδι,πιστεύω πως από δω και πέρα συμμαζεύεις κάπως τον χρόνο σου για να τα καταφέρεις με την σχολή,καθώς και ένα-δύο χρόνια παραπάνω διαμονής στο φοιτητόσπιτο δεν σε χαλάνε. Και πώς να αντισταθείς δηλαδή; Κάτι τέτοια βλέπω και συνειδητοποιώ τελικά πως ο σουρεαλισμός στις μέρες μας είναι υπαρκτός. Αρκεί να τον ανακαλύψεις στις κατάλληλες στιγμές.!
welcome φατσα....περιμενουμε!!
ΑπάντησηΔιαγραφή